27 Kasım 2014 Perşembe

Kucuk Ev

                               " Benim kucuk evim... Ici sicacik, sevgi kokan kucuk evim... "

      Istanbuldayiz artik. Biraktik arkamizda Dubaimizi, donduk topraklarimiza. Yepyeni hayallerle basladik yeniden. Yine kucuk bir evimiz olsun istedik. Bize yetecek kadar... Mesela ufak bir cati kati olsaydi, boyle sirince, sadece sessizligin hakim oldugu... Asagi indigimizde, kahkahalarla suslenseydi her taraf... Yine her bir tarafinda bizim emegimiz olsaydi, biz hazirlasaydik evimizi. Kose kose...       Temmuz ayiydi, sicak bir taraftan, oruc bir taraftan ev ariyorduk, tansiyonlarimiz taban olmustu... Sonunda bulduk evimizi... Topragin, mavinin yesilin,beyazin rengi olsun istedik evimizde. Velhasili kelam oyle de oldu. 18 Agustosa az kalmisti. Sanki yeniden evleniyor gibiydim. Yeni esyalar yeni duzen, yeni bir hayat. Ama bu sefer baslangicim zor  olmadi. Cunku ben en guzel sevgiliyi edinmistim Dubai de. Hem de tanimadan en guzel daire icersinde. Hani helal daire keyfe kafidir ya, bizim de o hesap oldu iste. En tatli eve sahip olmustum ve en onemlisi de asik oldugum, kokusunu ozledigim sehire yerlesmitim. Istanbul, ici sicacik, ama bir o kadar da soguk. Sevgili gibisin Istanbul, icine girmeyince tadini alamaz kimse senin. Kokunu icine cekmeyince, vermezsin sevgini... Ask istersin sen, baglilik istersin... Ne demis ustadlarin ustadi Necip Fazil:
 "Ruhumu eritip de kalıpta dondurmuşlar;
Onu İstanbul diye toprağa kondurmuşlar.

İçimde tüten bir şey; hava, renk, eda, iklim;

O benim, zaman, mekan aşıp geçmiş sevgilim.

Çiçeği altın yaldız, suyu telli pulludur;

Ay ve güneş ezelden iki İstanbulludur.
Denizle toprak, yalnız onda ermiş visale,
Ve kavuşmuş rüyalar, onda, onda misale."

          Iste benim kucuk evim, ici sicacik, isiklar sacan, muhabbet kokan kucuk evim...

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder